Zatrudnienie obcokrajowca nie jest takie łatwe, jakbyśmy sobie tego życzyli czy wyobrażali. Każdy cudzoziemiec aby mógł rozpocząć pracę w Polsce, musi najpierw uzyskać zezwolenie i przyrzeczenie od wojewody.
Przyrzeczenie jest to obietnica wydania zezwolenia na pracę. Zezwolenie takie musi być jedynie wydane pod warunkiem uzyskania przez cudzoziemca odpowiedniej wizy lub zezwolenia na czas określony. W przypadku, kiedy obcokrajowiec posiada już właściwe dokumenty – niezbędne staje się zezwolenie na pracę.
Mimo przepisów i norm są i tacy cudzoziemcy, którzy są zwolnieni
z posiadania takowego zezwolenia:
studenci, którzy wykonują pracę w ramach staży zawodowych
stali korespondenci zagraniczni środków masowego przekazu
osoby, które pełnią funkcję w zarządach osób prawnych prowadzące działalność gospodarczą, posiadające miejsce stałego pobytu.
Wojewoda na wniosek każdego przyszłego pracodawcy wydaje odpłatnie zezwolenia i przyrzeczenia. Wojewoda nie może kierować się wiekiem , płcią, przesłankami dyskryminującymi czy wszelkimi uprzedzeniami.
W nielicznych przypadkach (określone w DzU z 2001r., nr 153, poz. 1767 rozporządzenia ministra pracy) obcokrajowiec otrzyma zezwolenie na pracę bez względu na obowiązujące kryteria lub sytuację na rynku lokalnym.
Tryb ten dotyczy cudzoziemców, którzy są:
obywatelami państw członkowskich UE, którzy mają wykonywać pracę jako personel kluczowy
członkami rodzin pracowników przedstawicielstw dyplomatycznych itp.
lekarzami i stomatologami
wykonują pracę jako prywatna służba domowa pracowników przedstawicielstw itp.
właścicielami, współwłaścicielami firm pragnących wykonywać pracę lub pełniących funkcję w zarządach osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą, zatrudniających co najmniej 50 pracowników, jeżeli ich działalność przyczynia się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia miejsc pracy.
Każde zezwolenie i przyrzeczenie jest wydawane na czas oznaczony, dla konkretnego pracodawcy i kandydata na określone stanowisko.
Wojewoda podejmując decyzję pyta odpowiednio starostę powiatu o możliwości zabezpieczenia potrzeb kadrowych oraz pracodawcę, czy danej pracy nie może powierzyć Polakowi lub cudzoziemcowi mającemu zezwolenie na osiedlenie lub status uchodźcy.
W przypadku kiedy pracodawca:
chce zaangażować cudzoziemca, którego kwalifikacje, umiejętności lub proponowane wynagrodzenie nie są odpowiednie
odmówi bez uzasadnienia zatrudnienia bezrobotnego lub poszukującego pracy
wojewoda ma prawo odmówić wydania przyrzeczenia i zezwolenia.
Kiedy cudzoziemiec otrzyma już wymagane przyrzeczenie oraz pozwolenie, pracodawca może rozpocząć z nim współpracę. Należy także pamiętać, gdy w przypadku pracy cudzoziemca niezgodnego z wydanym pozwoleniem lub gdy cudzoziemiec utracił uprawnienia do wykonywania odpowiedniej pracy – wojewoda wycofa zezwolenie na pracę.
Bliżej o wymaganych dokumentach niezbędnych do wykonywania pracy przez cudzoziemca w Polsce w kolejnej części ...
Cudzoziemiec w Polsce (cz. I)
|
